Wanneer ik kijk hoe ik verschijn
dan heeft mijn lichaam zich geplaatst
in een ruimte zonder lijn,
waarin het met ballen kaatst.
En wat nog mijn geest betreft,
die zwerft steeds door de tijd.
Dat hij dit niet altijd beseft
is daarmee niet in strijd.
De ruimte echter en de tijd
zijn zelf zuivere deelbaarheid.
Men kan ze blijven splitsen,
er zijn daarbij geen mitsen.
Dit delen kan steeds verder gaan
en er komt nooit een einde aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten