Ik kan altijd blijven vragen
waarom er iets op komt dagen
en het antwoord is steeds weer:
nu weet ik het echt niet meer.
Alles heeft weliswaar grond
maar die grond blijft ongegrond.
Ik draai in een cirkel rond
als ik ga naar waar ik stond.
Zo keert steeds hetzelfde weer
maar het is nooit dezelfde keer
en dus blijft alles altijd nieuw.
Toen ik laatst een beeld uithieuw
kwam er marmer aan het licht
dat nu is in dit gedicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten