In de knel.

Het is het waard om te vergaan
en dan niet meer te bestaan.
Als ik er niet meer zal zijn
is dat het einde van de pijn.

Niemand ben ik dan tot last.
Als de kat zijn oren wast
stort ineen mijn poppenkast.

Dan wordt men niet meer verrast
en de wereld ademt blij
zonder commentaar van mij.

Dit is alles goed en wel
maar het brengt me in de knel
want juist door dit na te streven
roep ik mij daarbij in 't leven.