Ik ben nog boven aan de trap
als iemand mij staande houdt
op een trede, nogal krap,
van gelakt en glanzend hout.
Heel beleefd draai ik mij om
maar ik word meteen ook koud
want een steile diepe kom
wacht geduldig op een fout
van mijn voet van slechts een stap
en ik zal vallen met een klap.
Het heeft ook iets van een grap
dat mijn hersenen als pap
kunnen spatten op de grond.
Daarom draait mijn maag zich rond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten