Beneden is er de natuur
gevat in schitt'rend vuur
dat alles blijft verteren
opdat het weer kan keren.
En boven zijn ideeën
die stralen over zeeën
van vergankelijkheid,
ontheven aan de strijd.
Daartussen zweeft mijn ziel
die gadeslaat het wiel
van komen en vergaan
en 't eeuwige bestaan.
Mijn aandacht hoef ik niet te richten
want ik heb twee gezichten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten