Ik ben de godheid met de zeis
en laat mij door niets hinderen.
Ik ga vooraf aan goed en wijs,
verslind mijn eigen kinderen.
Ik ben een onbegonnen reis
en niets kan mij verminderen.
Dankzij mij klinkt elke wijs
en kunnen sterren zinderen.
Ik geef vorm aan dag en nachten
en de mogelijkheid te wachten
maar evengoed om stil te staan.
Zonder mij kan niets bestaan.
Besta ik zelf eigenlijk wel?
Van mij rest niets als ik niet tel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten