Als ik in de ruimte val
ben ik net als het heelal
dat volstrekt niets anders doet.
Ondertussen gaat het goed.
't Is een bodemloze muil
waarin ook het ergste vuil
zonder oordeel wordt begroet
evenals het hoogste goed.
Want de ruimte is geduldig
en geheel onschuldig.
Deze valt nooit iemand aan
en verleent altijd een baan
aan planeten en de maan.
Hij laat mij als mij bestaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten