vrijdag 31 oktober 2014

Spoorloos.

Als ik goed kijk naar mijn geest
is die er alreeds geweest
op 't moment dat ik hem zie
met zijn barre poezie
en zijn optocht van gedachten
lopend door voorbije nachten.

Daardoor blijft dit zien steeds puur
van de hemel en het vuur
schijnend als in glad glazuur,
steeds verschuivend, uur na uur.

Als ik alles samenvat
stroomt het weg als door een gat
want het staat er en vergaat er
net zoals geschrijf in water.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten