dinsdag 14 oktober 2014

Oog.

Ik zit stil en doe niets meer,
geef mij over aan het weer,
hou niets vast en hou niets tegen.

Soms komt er een bui met regen,
die het veld vult met een schat
vol van druppels allerwegen
waarvan vonkend licht opspat
tot een stralenkrans geregen.

Net zo gaat het in mijn geest,
soms onstuimig als een beest,
dan weer tam en haast verlegen
of strijdvaardig met de degen.

Alles komt en alles gaat
in een oog dat gadeslaat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten