Het is niet fijn om bang te zijn,
ook al doet het dan geen pijn.
Ik beschouw het als een straf
en ben er het liefst vanaf,
loop er met een boog omheen,
als om een geopend graf,
zeg maar zelden wat ik meen
en sta zo te boek als laf.
Maar ik houd de angst in stand,
juist omdat ik die ontwijk.
Het is minstens zo charmant
als ik er een keer naar kijk
en zijn schuwe huiver voel
zonder dat ik iets bedoel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten