Ik heb lange tijd gereisd,
mijn gewoontes vaak vervangen.
Toch werd ik daarvan niet wijzer,
het bleef immers lood om ijzer.
Nu houd ik mij maar gedeisd
en volg niet meer dit verlangen.
Liever treed ik uit het wiel
door een loodlijn op te laten
waarlangs ik naar boven klim
om te zien hoe ooit mijn ziel
reisde door een veld vol gaten,
telkens naar een and're kim,
maar dit nu niet langer doet
want hij ziet die misstap goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten