woensdag 18 juli 2012

Wijzerplaat.

Op de wijzerplaat
van mijn horloge
zie ik duidelijk hoe laat
het is als doornroosje
opspringt door de prins
zelfs al was zij, na haar poosje,
al niet langer meer van zins
om te rijzen uit haar doosje.

Hoe dan ook: de plaat weerkaatst
hoofden en manieren,
zon en maan, niet op het laatst
raderen en dieren,
alnaargelang ik hem beweeg.

Tegelijkertijd blijft hij ook leeg.


gedeeltelijk ontrijmd:


Mijn horlogewijzerplaat
spiegelt alles heel getrouw:
ik hoef mijn pols maar te bewegen
om kastelen en lianen
over zijn oppervlak
te laten glijden.

Op't horloge is doornroosje
niet meer aan het lijden
want ik zie om twaalf uur
dat de prins haar wakker kust
maar zij zijn zich niet bewust
dat zij zo kunnen verglijden
als ik opnieuw mijn pols beweeg.

Want de plaat blijft eeuwig leeg.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten