Lang geleê vervloog de rust
en verdween van kust tot kust.
Opgezweept door wilde lust
laait een vuur, onuitgeblust.
Het lijkt alsof ik iets behoef.
Ik weet niet waar ik het begroef.
Het maakt mij akelig en droef.
Ik verspeel mijn laatste troef.
Daartegen ga ik mij verzetten.
Ik spartel tegen en buig wetten,
maak met wat daar is korte metten
en wil de ondergang beletten.
Dit is steeds weer de verleiding,
ontnemend aan het zijn zijn wijding.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten