Als dat wat is hetzelfde is als wat ik altijd ken
dan is er eeuwige alwetendheid en alles is volmaakt.
Tegelijk is er verscheidenheid en rollen duizenden
verschijnselen tot aan de grens die aan niets anders raakt.
Alles is spontaan gegeven en ook ondoordringbaar
daarbuiten is er niets te vinden in dit huidige moment.
Hoe lang of kort ik naar de wereld staar,
veranderen doet die geen cent
in die zin dat er alleen maar is wat zich al heeft aangediend
inclusief de hindernis en de halve mensen rond een tafel
die als schoppenvrouw en klaverboer worden bediend
door iemand met twee benen die neerzet koek en wafel
en dan weer terugkeert naar de keuken
die voor hetzelfde geld kan zijn verwisseld met een bos vol beuken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten