De stof zwerft zomaar rond
als korrels en atomen
maar vormt somtijds een grond
voor appelen en bomen.
Een eeuw geleê was er geen hand
waarmee ik iets kon pakken
en na de wereldbrand
zijn er opnieuw geen vlakken
om te dragen welk land
dan ook. De wakk're takken
die nu voor de hemel staan
zijn dan met de lucht vergaan.
Als ik dit had verzonnen
had niemand mij geloofd.
Maar dit is onbegonnen,
niet bedacht en onverdoofd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten