Vrees is altijd wat ik vrees,
daarom loop ik ervoor weg,
zie niet waar die naar verwees
waardoor ik mij heil ontzeg.
Dat is dat ik niet besta,
nergens kom en nergens ga,
niet hiervoor en niet hierna
en bevrijd van goed en scha
enkel open ruimte ben
waarin ik mijzelf niet ken.
Alles doet zich daarin voor
zonder dat ik het nog hoor
omdat ik mijzelf verloor
en oploste zonder spoor.
*): o/o Alle gedachten verdwijnen in leegte
als het spoor van een vogel in de lucht o/o
Uit "De Sadhana van Mahamoedra",
termatekst ontdekt door de Tertön Chögyam Trungpa, Rinpoche.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten