Dat ik telkens weer vergeet
dat mijn denken komt en gaatis de oorzaak van mijn leed
en berokkent mij veel kwaad.
Ik ga op de inhoud in
van wat in mijn geest ontstaat
en ontleen daaraan een zin
die mij fantaseren laat.
Maar intussen zit ik stil
in een ruimte die niets wil,
alles wel gebeuren laat
maar geen oordeel kent of maat.
Soms weet ik mij echt geen raad
maar dit houdt mij van de straat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten