Ik deel deze wereld in,
in wat ziet, wat wordt gezien
met het zien zelf bovendien,
en sticht daarmee een gezin
opdat ik niet eenzaam ben
en het een en ander ken.
Dit verschaft mij tijdverdrijf
dat er anders niet zou zijn
maar het heeft niets om het lijf
want het is alleen maar schijn.
Op de tafel staat een glas
en dat blijft zoals het was.
Aan dit zelfkennende glas
komt geen toeschouwer te pas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten