woensdag 3 april 2013

Speelruimte.

Als ik een lamp zie in het water
is die daar ook van gemaakt.
Hij weerkaatst daarin niet later,
kan niet worden losgehaakt.

Telkens als ik iets begeer
gebeurt ditzelfde evenzeer:
wat ik hartstocht'lijk wil bezitten
kan ik uit mijn grond niet spitten.

Het is te mooi en te direct.
Ik verdwijn daardoor volstrekt.

Liever wil ik dit voorkomen
en schep afstand door te dromen.
In die ruimte kan ik spelen
en de wereld gaan verdelen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten