Ik zoek al lang naar 't absolute:
iets waar niets tegenover staat
maar mijn geest wordt mat als jute
als mij dat telkens weer ontgaat.
Zelfs het onbeperkte zijn
heeft als tegenhanger niets
en de grondeloze schijn
gaat nog altijd over iets.
Ook dit lange zoeken zelf
kan ik elk moment nog staken.
Het is onnodig dat ik delf
en ik hoef ook niets te maken.
Desondanks blinkt het gewelf
langs de kartelrand der daken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten