Laatst stond ik op een brug,
keek langs de leuning naar beneden,
toen de steven, stil en vlug,
van een boot kwam langsgegleden.
Na de punt kwam ook de rest:
mensen eerder nooit gezien,
een dame in een lichtbruin vest
met een handtas bovendien.
Eens gezien, direct bekend
zonder tijd die aan iets went:
dit gaat altijd maar zo door
zoals ook 't gedachtenkoor.
Het onverwachte, niet bedacht,
komt vanzelf, als dag en nacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten