Ik zoek mijn zelf overal
en kan het maar niet vinden,
speur in de hoeken van't heelal
om het een keer te binden.
Daarbij komt nog het probleem
dat ik niet weet waarop het lijkt.
Zelfs van vermoeden is geen zweem
dat anders vorm en omtrek ijkt.
Dus tast ik in het duister
en mis ik zo zijn luister.
Tenzij het lijkt op deze kist
waarop ik zit te peinzen.
Dan heb ik mij nog steeds vergist
maar kan't niet meer ontveinzen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten