Soms loop ik rond met een probleem
dat zich dan terugtrekt zonder zweem
als ik werk of sta te praten,
gedompeld ben in doen en laten.
Ik vraag mij af hoe dit nu kan:
zojuist nog een gebroken man
praat ik ineens weer honderduit
en tier ik welig als onkruid.
Wellicht omdat het denken is:
als ik het zoek dan grijp ik mis.
Al ga ik er eens goed op letten
wordt het weer anders dan het was.
Ik kan het niet op tafel zetten
zoals een theepot of een glas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten