Wie gewag maakt van "het zijn"
veroorzaakt daarmee al pijn.
Hij maakt van zijn een ding
waardoor het nietzijn ook is
en gewaagt zo van een onding:
iets is daar het niets anders is.
"Zijn" is te prefereren.
Nu is de pijn gaan vloeien
en kan men waarlijk eren
wat uit zichzelf komt bloeien.
"Zijn" is ook nog: "hem behoren".
Wat geschiedt zijn slechts zijn sporen.
In zijn kleuren en gebeuren
kan men zijn zijn bespeuren.*)
*): "Hij die de grote dans van mahamoedra (het grote gebaar) volvoert doet alle gedachten stoppen zodat alle daden worden tot de daden van de goeroe",
Sadhana van Mahamoedra, termatekst ontvangen door de Eerwaarde Chögyam
Trungpa, Rinpoche.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten