Wij zijn heden warm bijeen
maar hierna gaan wij weer heen.
In 't siluur was er geen een
van ons allen op de aarde
dus zijn wij een fenomeen
van slechts tijdelijke waarde.
Dit veroorzaakt dat ik ween
omdat niemand ooit bewaarde
wat nu lijkt zo vast als steen
maar soms lach ik onbedaarlijk
want het is ook wonderbaarlijk:
dit vertoon van vlees en been.
Voor die schoonheid kan men vechten
zonder zich te veel te hechten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten