Zolang ik nog ben verstoken
van je aanblik en lieftalligheid
omdat ik niet meer kan stroken
met waaraan je bent gewijd
blijf ik in mijn schulp gedoken
en word ik bezocht door spijt.
Daarin roep ik beelden op,
zet de wereld op zijn kop
waarin jij komt toegesneld
zonder dat je weerzin telt.
Door je liefde en genade
blijk je daar allang mijn gade.
Zelfs al ben ik maar een made
kom ik je alsnog te stade.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten