vrijdag 22 januari 2016

Eerst vergeten.

Wanneer ik naar jou verlang
word je daardoor gelijk al bang.
Ik ben lastig als een mug
en je trekt je schielijk terug.

Dan kijk ik naar het behang
en vertoon nog slechts mijn rug.
Ik zie af van elk gezang
en daarop verdwijn je vlug.

Ik besluit mij te vermannen
en wil mij nog slechts ontspannen
want ik had het kunnen weten:
eerst moet ik jou zijn vergeten.

Jij wilt jou pas met mij delen
als je mij niet meer kan schelen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten