maandag 11 januari 2016

Niet te kennen.

Er is enkel dit moment
dat geen eind of aanvang kent.
Bij elk startschot is het al,
bij de finish het geval.

Ik weet niet hoe lang het is
omdat ik het tijdstip mis
waarop het van start kon gaan
en er komt geen einde aan.

Daardoor is het onbepaald
en zo komt het dat het straalt,
uit zichzelf en onverminderd,
door iets anders niet verminderd.

Dus valt het niet eens te kennen
en kan ik er niet aan wennen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten