Als ik struikel, val en faal
is er Iemand, helemaal,
Wie dit nooit is overkomen,
door Wie ik word opgenomen
in Zijn rijk, volledig veilig,
want daarin is alles heilig,
als ik mij maar tot Hem richt
en verlang naar Zijn gezicht.
Ik bedenk me en ik schrik:
als ik in de leegte blik
is er wellicht niemand daar.
Wat ik dacht was nimmer waar.
Toch zie ik eenzelfde steen
net zo liggen als voorheen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten