Je bent niet wreder dan het leven
want net zo neem jij je geven
zonder uitleg ook weer terug,
even rustig en soms vlug.
En zo ga je dus vrijuit.
Ook al wil ik jou als bruid
hoeft dat jou nog niet te storen
als ik jou niet kan bekoren.
Onverschillig dat ik muit,
mij moet schrammen aan je doren,
bloei je welig als een kruid
dat voor mij niet is beschoren.
Tevergeefs, wellicht te luid,
wil ik dit nog laten horen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten