maandag 23 november 2015

Abrupte vrede.

Mijn verbeelding kent geen grens.
Juist dat maakt mij tot een mens.

Wat weliswaar niet gebeurt,
in geen eeuwen wordt bespeurd,
zou toch zo maar moeten kunnen
want de ruimte zou 't vergunnen:

Neem de stortvloed van geweld
op het bloeddoordrenkte veld
waar het oude motto geldt:
' "Oog om oog en tand om tand"
als je bent van ander land.'

Liet men nu de wapens vallen
zou er vrede zijn voor allen.
Men zou dansen op de wallen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten