Ik ben danig gefrusteerd
want de weg is geblokkeerd
waarop ik zou willen rijden,
ik ben dus niet te benijden.
Ja, ik kan geen kant meer op
terwijl ik mijn gram verkrop.
Soms is't regelrecht verdriet
maar een uitweg zie ik niet.
Al mijn kansen zijn verkeken
en zo ben ik niets vergeleken
met wat ik voor ogen had
en toch koester ik een schat.
Die bestaat uit energie,
juist als ik geen uitweg zie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten