maandag 23 november 2015

Te gast.

Af en toe ben ik vergeten
wat ik net daarvoor nog dacht.

Maar waarom wil ik dat weten
als ik daardoor mis de pracht
van dit heden, niet te meten,
dat bestaat uit eigen kracht?

Laat ik mijn geheugen vallen
sta ik frank en vrij voor allen
die mij zouden willen zien,
ben beschikbaar bovendien.

Want geen oordeel houdt mij vast.
Iedereen is dan te gast
in mijn murenloze huis,
zonder manco of abuis.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten