woensdag 28 oktober 2015

Niets op zich.

Er staat nooit iets op zichzelf.
Een plus tien: dat maakt pas elf.

Ongeacht wat ik ook zie,
het hangt af van iemand die
er op afstand nu naar kijkt,
waaruit het verschijnsel blijkt.

Want was er alleen maar dit:
ene kleur, bijvoorbeeld wit,
weet ik niet meer wat dat is
omdat ik contrasten mis.

Zelfs al is het diepe smart,
die mij pijn doet en benart:
kijk ik deze in het hart,
is zij kleurloos, wit noch zwart.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten