Ik beschouw me als een vat
maar ben wellicht veeleer een gat
waarin duizend vaten rollen
en er stromen lava stollen
tot een helling van basalt
waarop veel te pletter valt.
Maar dit gat raakt nooit gekwetst
omdat niets ertegen ketst.
Van nature staat het open
voor wat stilstaat of gaat lopen,
voor een weegschaal in het groot
of een leven na de dood.
Dat ik naief ben of geslepen
zit er al bij inbegrepen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten