Ik zit te kijken door het raam
van een rustig restaurant.
Er is geen tijd dat ik mij schaam
en mijn hand ligt op een krant.
Dan valt mijn blik ineens tesaam'
met die van een and're klant
die, net als ik, bevrijd van blaam,
zich voor een ogenblik ontspant.
Er is een regelrecht contact
waaraan geen voor of tegen plakt.
Het gaat voorbij aan plan of tact
en is een onverwoestbaar pact.
Ik ga er verder niets van maken.
Dat zou kant noch wal maar raken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten