Typisch dat ik wil beschrijven
wat ik toch niet in kan lijven:
een bestaan buiten de tijd,
in geen ruimte uitgespreid.
Want al stel ik mij iets voor
is reeds ruimte het decor
en de daad van het beschrijven
vergt reeds tijd om te bedrijven.
Toch is er nochtans het idee
dat er zo'n gebied moet zijn
al zegt "gebied" meteen al nee
omdat het ligt binnen een lijn.
Het is als't scherp van de snee:
alleen het zwaard voelt niet zijn pijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten