In de wasbak schittert schuim
dat in't wijde wereldruim
slechts maar eventjes bestaat
voordat het verloren vergaat.
Voor een higginsdeeltje echter
komt dit ogenblik te laat.
Het verzonk reeds in een trechter
waar geen weerstand tegen baat.
Wat voorbijvliegt voor een god
is een leven voor een mot.
Zo verstrijkt dezelfde tel
hier eens langzaam, daar weer snel.
Maar in meegaan wijkt verschil:
één met alles sta ik stil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten