zondag 20 januari 2013

Als een zoen.

Wat moeiteloos gegeven is,
zo zelfbestaand en zwijgend,
is tegelijk geheimenis,
onkenbaar en bedreigend.

Het is volmaakt en afgerond,
herkenbaar en gezond,
geheel aanwezig en terstond
voelbaar als een open wond
boordevol met leven
en uit lust geweven.

Ik hoef daaraan niets te doen
en word overbodig.
Laat mij zijn dan als een zoen.
Meer is er niet nodig.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten