Heel het jaar wordt langzaam oud,
bij de peper komt meer zout,
en de bomen in het woud
veranderen van groen in goud.
Ook de zon is aan het zakken
en krijgt toegang tot de takken
om ze in een tel te lakken
als met een glinstering van slakken.
Toch blijft er een ding altijd gelijk,
voor berkentwijg of hoge eik:
wat zij waren is voorbij,
daardoor is hun toekomst vrij,
want dit huidige moment
is op zich aan niets gewend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten