Ik ben voortdurend in de weer,
loop regelmatig heen en neer,
ben aan het ridderen en zorgen,
opdat ik rusten kan tot morgen.
Eindelijk is dit gelukt
en is de laatste vrucht geplukt.
De avond is nu aangebroken
en de lampen zijn ontstoken.
Het is nu even stil
en dit moment staat vrij en pril
als een ster tussen de wolken
die de drukke dag bevolken.
Maar dan blijkt er dat iets wil
dat ik die buitenkans verspil.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten