Altijd nog zijn er weer dingen
die worden tot herinneringen.
Gisteren zag ik een vaas
en vanochtend was geraas.
Ook heb ik aan jou gedacht
en lang op de bus gewacht
terwijl ik een eend zag drijven
wat ik nu nog kan beschrijven.
Het geheugen is oneindig.
Als ik in deze mijn dig
stuit ik op geen rand.
Soms verzinkt iets in het zand
maar het gaat toch niet verloren
want het springt weer terug naar voren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten