Aan het einde wacht de dood,
van mijn bloei de laatste loot.
Tot nu toe ben ik niet gestorven
dus heeft hij mij nog niet verworven.
Dit zal evenmin gebeuren:
mocht ik treden door zijn deuren
kan dat alleen als ik nog leef
en dus aan mijzelf nog weef.
Al is de dood ook openbaar,
die van mij is nimmer daar.
Ik hoef nergens aan te slijpen
of te werken met vernis.
Dan kan juist het inzicht rijpen
dat dit een gegeven is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten