De laatste taak is nu verricht
en ik keer terug naar 't eerste licht.
Dat is er al voordat iets ligt
of tot een denkbeeld wordt verdicht.
De wereld is een bliksemschicht -
zo toont zij zich vanuit dit zicht:
een melodie zonder gewicht
die voor geen druk of invloed zwicht.
Voor en achter zijn verdwenen,
vroeg of later niet verschenen.
Ik zou daardoor kunnen gaan menen
dat er niets meer over blijft
dan een zee met edelstenen
of een heupworp, plots verstijfd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten