woensdag 20 april 2016

Vrees en beven.

Als ik lusten heb bedwongen
ben ik daarmee nog niet klaar.
Misschien heb ik te vroeg gezongen
als ik dit al openbaar.

Het gebeurt dan immers gauw
dat ik, trotser dan een pauw,
door triomf word voortgedreven.

Het is mij niet om het even
dat ik slaagde in mijn strijd.

Met misplaatste vormelijkheid
baan ik mij nu door het leven
met mijn neus omhooggeheven,
terwijl ik in werk'lijkheid
nog steeds leef in vrees en beven.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten