Ik zie af van de terreur
van steeds iets te moeten doen
want herken dit als een sleur
die mij voortsleept, elk seizoen.
Vanaf nu voeg ik niets toe
aan wat reeds vanzelf gebeurt
want wanneer ik dit niet doe
word ik nergens meer bespeurd
maar geniet er wel van hoe
heel de wereld kleurt en geurt.
Dus beul ik mij niet meer af
en, bevrijd van deze straf,
kijk ik naar 't gewordene
opdat dit zich ordene.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten