woensdag 20 april 2016

Een nieuwe wereld.

Tot dusverre komt de zon
altijd in het oosten op
en ik zeg altijd pardon
als ik te vrijpostig klop.

Water valt steeds uit een ton
als ik die zet op zijn kop
en een nouveau riche baron
heeft met armoe niet veel op.

Dit is altijd zo geweest
tot men in de sterren leest
dat je heden van mij houdt,
bent gekomen door het woud
van je afkeer en bezwaren
om je op mijn schoot te scharen. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten