Regelmatig ben ik bezig
met het maken van een plan.
Mijn beschouwen, schoon aanwezig,
doe ik daarmee in de ban.
Dan weet ik er niets meer van
en zo word ik als een man
die, begerig naar een buit,
zo tegelijk zijn ogen sluit
voor wat er voorhanden is,
waardoor ik het wonder mis
van een moeiteloos bestaan,
stralend als de volle maan.
Deze trekt nochtans zijn baan
en zich van mijn plan niets aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten