Wat ben ik nu aan het doen?
Daar sta ik niet vaak bij stil.
Mij benevelt wat ik wil
of ik denk weer terug aan toen
ik nog jeugdig was en pril
en geen weet had van fatsoen.
Maar als ik mijn geest laat gaan
en intussen hier blijf staan
opent er zich een festijn
midden op het dorpsplein
en ik voel mij niet verlaten
door de hagel op de straten.
Droef vertier en zoete pijn
houden mij wel in de gaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten