vrijdag 6 februari 2015

Vorstelijk.

Ik zit zomaar op de grond
en kijk rustig in het rond
net zo als een oude hond.

Daardoor heelt de tijd mijn wond
en word ik allengs gezond.
Vooralsnog houd ik mijn mond.

En mijn benen zijn gekruist.
Daardoor is mijn houding juist
want mijn rug wordt weldra recht
zonder dat men mij dat zegt.

Stoel of bank zijn overbodig.
Ik heb slechts de aarde nodig
om te zijn onder 't gewelf.
Dan ben ik de koning zelf.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten